Hoe het begon...

Dag EN nacht werken. Werken om de zorgen thuis te vergeten, werken om niet aan andere dingen te moeten denken, werken om bezig te zijn, werken om alles te vergeten,…

En op een onverwacht moment komt de man met de hamer.

Met 1 slag haalt hij je onderuit

En dan is het plots angstaanjagend stil

…

Deze hamer was mijn lichaam dat schreeuwde: NU is het genoeg!

Herkenbaar?

Ik wil niet de zoveelste in een dozijn zijn die een verhaal vertelt over wat een burn-out is, hoe je dit krijgt en hoe je er weer vanaf komt want dit is voor iedereen anders.

Ik vertel mijn eigen verhaal, mijn ervaringen en hoe mijn verhaal de start geweest is van iets nieuws.

Het standaard zinnetje van iemand na een burn-out lijkt wel: ik voel me een ander mens na mijn burn-out.

Ik kan je vertellen, dit is bij mij niet het geval. Mijn leven is wel veranderd, maar of ik nu een ander mens ben…

Tijdens mijn depressie / burn-out, heb ik veel geleerd over mezelf, ik heb geleerd wat ik wil en nog meer wat ik niet (meer) wil.

Ik heb nog altijd dagen dat ik het liefst ergens alleen en wenend in een hoekje wil kruipen. En soms doe ik dit ook. Maar dat is niet erg, dat heeft iedereen wel eens en is perfect normaal.

Voel ik me slecht en wil ik wenen? Prima! dan doe ik dat gewoon. Dan zonder ik mij af, zet super droevige muziek op en laat de gevoelens gewoon los. Goed -, slecht, kwaad, droevig,… maakt niet uit. Gewoon ondergaan, niet meer onderdrukken.

Je kan je gevoelens niet veranderen en negatieve gevoelens kan je niet weg toveren. Ik heb altijd de neiging om dingen “op te lossen”. Het heeft echter heel lang geduurd om tot het besef te komen dat ik die negatieve gevoelens niet “kan” oplossen. Hoe hard je ook probeert.Je kan ze alleen ondergaan. Het hoort er nu eenmaal bij. Hoe je ermee omgaat, dát kan je wel veranderen.

Daar ben ik niet zelf achter gekomen. Dat heb ik pas beseft na 2 jaar naar de psycholoog gaan. Ja hoor, daar ben ik ook geweest. En dat heeft me goed gedaan. Het gaf mij nieuwe inzichten, ik kon mijn gedachten kwijt zonder dat ze mij vreemd bekeek. Integendeel, ze begreep het en kende het en hielp me om anders te denken.

Er heerst (helaas) nog steeds een taboe rond het “naar een psycholoog of coach gaan”. Je wordt vreemd bekeken, misschien wordt er wel over je geroddeld, … Mensen rondom jou weten precies niet meer hoe ze moeten reageren of wat ze moeten of mogen zeggen. Nochtans ben je nog steeds dezelfde persoon, alleen heb je voor jezelf beslist dat je hulp nodig hebt met je gedachten op orde te brengen.

Het gevolg is dat je mogelijk meer mensen in je omgeving verliest, net omdat het zo een taboe is. Maar laat dat je niet onderuit halen, hoe moeilijk het ook lijkt soms.

Ik zal regelmatig blog artikels posten om jou meer te vertellen over mijn ervaringen. Zo leer je mij beter kennen en weet je waarom ik hiermee begonnen ben.

Ervaringen van anderen lezen helpt jou misschien ook om het beter te begrijpen en aanvaarden als je in eenzelfde situatie zit.

Weten dat je niet alleen bent is voor mij in elk geval een hele geruststelling geweest.

Veel liefs,

Brenda

Herken je je hierin, wil je jouw verhaal ook delen of gewoon een opmerking delen? Laat dan zeker een bericht achter via mail of op mijn social media posts.

Heb je het gevoel dat je zelf hulp nodig hebt, dan ben je op de juiste plaats belandt. Samen gaan we op weg naar een ander leven. Een leven dat beter bij jou past en waar je je goed in voelt, waar je gelukkig van wordt. En dit helemaal op jouw ritme.

Klinkt dit als muziek in je oren? Kijk dan zeker even verder op de website wat de mogelijkheden zijn of stuur een mailtje naar brenda@wellcrea.be